عناصر خود‌فروخته ضدانقلاب داخلی با هدایت و پشتیبانی دشمنان نظام اسلامی، درصدد توطئه برای سرنگونی این نظام مقدس برآمدند. در این میان نیروهای جان برکف جمهوری اسلامی جریان توطئهای که قصد براندازی جمهوری اسلامی را داشت کشف کردند و با تهیه مدارک کافی از جمله نوار مکالمات سران توطئه و شناسایی کامل شبکه کودتا، در فرصت مناسب، اعضای اصلی و مؤثر این عملیات را دستگیر کردند.
فراخواندن سفرای اروپایی از تهران
یک روز پس از اعلام حکم یک دادگاه محلی آلمان علیه مقامهای بلندپایه جمهوری اسلامی ایران، دولتهای عضو اتحادیه اروپا سفیران خود را در 22فروردین 1376 از تهران فراخواندند. قاضی این دادگاه که در محافل خبری به دادگاه میکونوس معروف شد، شدیدا تحت تأثیر صهیونیستها بود و در یک محاکمه جنجالی و سیاسی، ایران را متهم به دخالت در قتل یک مخالف در آلمان کرد. در پاسخ به تصمیم اتحادیه اروپا، ایران نیز ضمن رد ادعاهای بیاساس دادگاه آلمانی، سفیران خود را از کشورهای عضو این اتحادیه فراخواند. دولت ایران، این دادگاه را مردود دانست و پیشبینی کرد که سفرای اتحادیه اروپا، منفعلانه به ایران بازخواهندگشت. در عمل نیز چنین شد و در حدود 10 ماه بعد از صدور حکم دادگاه میکونوس، سفرای اتحادیه اروپا، یکی پس از دیگری به تهران بازگشتند. رهبر معظم انقلاب در دهم اردیبهشت سال 76 فرمودند: «دستگاه دولتی ما در مرحله اول، سفیر آلمان را فعلاً تا مدتی نباید راه بدهد که به ایران بیاید. بقیه هم که میخواهند به‌عنوان یک حرکت به‌اصطلاح آشتیجویانه برگردند، مانعی ندارد. خودشان رفتهاند، خودشان هم برمیگردند. دیدند که رفتنشان هیچ اهمیتی ندارد.»
تصرف سیبری
ارتش روسیه در 11 آوریل 1633 میلادی به‌سرعت بر منطقه سیبری تسلط یافت و ظرف مدت 3دهه مرزهای کشور خود را قریب 5هزار کیلومتر پیش برد و تا کرانههای اقیانوس آرام رساند. روسها ابتدا در آن منطقه به‌دنبال خَز بودند اما سایر منابع موجود، از قبیل نمک، الوار و انواع مواد معدنی آنها را در این سرزمین ماندگار کرد. سیبری منطقهای بود که بومیان آن از لحاظ بهداشتی بدون مشکل زندگی میکردند اما ورود روسها و به همراه آنها انواع بیماریها، باعث شد تا جمعیت بومی این مناطق کاهش یابد و پس از ورود مهاجران روس از جمعیت بومی و اصیل آن منطقه کاسته شود. روسها همچنین از راه داد‌و‌ستد و معامله با اهالی سیبری بر درآمد خود افزودند. امروزه منطقه سیبری یکی از عمدهترین نواحی توسعه صنعتی روسیه به شمار می‌رود و انتقال صنایع و اماکن تجاری به این منطقه بر رونق آن افزوده است. در طول دوران حکومتهای روسیه، اردوگاههای کار اجباری و تبعیدگاههای مجرمان و محکومان، در سیبری قرار داشته است.
قرارداد صلح ریسویک
قرارداد صلح ریسویک در 11آوریل سال 1697 میلادی میان کشور سلطنتی فرانسه از یک طرف و ممالک آلمان و هلند و انگلیس، از طرف دیگر به امضا رسید. در این معاهده تاریخی، لویی چهاردهم که فاتح اصلی جنگ‌های معروف هلند بود از بسیاری متصرفات خود در اروپا چشم پوشید و سلطنت گیوم دورانژ را بر انگلستان به رسمیت شناخت. جیمز دوم پادشاه سالخورده انگلستان که نمی‌توانست هیچ‌یک از توانایی‌های پیشین نظامی خود را به نمایش بگذارد، با امضای عهدنامه ریسویک بین انگلستان و فرانسه، آخرین امیدها برای بازگشتش به قدرت را از دست داد.
